Τελικά δεν τα κατάφερα! Μία η γρίπη, η κούραση απ’ το ταξίδι ή… το Champions League που με κράτησαν στο σπίτι αυτές τις μέρες, το πήρα απόφαση και είπα να τελειώσω ό,τι βιβλία της Λάκμπεργκ είχα για να μπορέσω να αφοσιωθώ στη δουλειά!
Είμαι αισίως στο #4 (το ξεκινάω απόψε). Έχω προμηθευθεί μαύρο ποπ κορν απ’ το μαγαζί του Jamie Oliver όπου μπορείς να μαγειρέψεις και να δοκιμάσεις και το φαγητό που έφτιαξες (!) και ετοιμάζομαι να βάλω το ποτάκι μου!
Έχοντας διαβάσει 3 από τα βιβλία της πλέον μπορώ να πω ότι έχει αρκετές αδυναμίες: επαναλήψεις, ακόμα και μέσα στο ίδιο βιβλίο, μανιέρες, σχετικά απλή γραφή αν και ανάλαφρη και εύκολη στην ανάγνωση. Πάντως δεν κουράζει με περιγραφές όπως κάποιες φορές ο Νέσμπο αλλά δημιουργεί σίγουρα ατμόσφαιρα. Το πρώτο της βιβλίο, το Ice Princess, ήταν πολύ καλό. Άξιζε πιστεύω το ντόρο που έγινε γύρω από το όνομά της. Το δεύτερο, το The Preacher, καλύτερο από άποψη γραφής και βάθους χαρακτήρων αλλά με επαναλήψεις. Είχε όμως αρκετό σασπένς και δύσκολα ανακάλυπτες τον ένοχο. Το τρίτο, ήταν αυτό που διάβασα πρώτο, το The Stonecutter. Εμφανής η αλλαγή στην ηρωίδα, ίσως και κάπως απότομη. Ίσως να είναι ρεαλιστική όμως (ελπίζω όχι!) η παρουσίαση της κοπέλας που έχει μόλις βρεθεί στο σπίτι μόνη με ένα μωρό που δεν ξέρει τι να κάνει.
Το τέταρτο, αντίθετα, The Gallow’s Bird ή Τhe Stranger ήταν πολύ μικρότερο από τα προηγούμενα, πιο επιφανειακό ως προς τους χαρακτήρες αλλά χωρίς να γίνεται αυτό ενοχλητικό ή να στερεί κάτι από την πλοκή. Αυτό που δε μου άρεσε ήταν η δευτερεύουσα πλοκή με την «πολιτική» του ριάλιτι σόου.
Eτοιμάζομαι λοιπόν να ξεκινήσω το The Hidden Child ή Τhe Angel Maker για να αποφανθώ για τα υπόλοιπα. Έχει αλλάξει και μεταφραστής και πλέον αντί του Steven Murray μεταφράστρια από τα σουηδικά στα αγγλικά είναι η Tiina Nunnaly.
Reblogged this on Book In magazine.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!