Τα «άλλα» εφηβικά μυθιστορήματα

Τα ΥΑ μυθιστορήματα που μου αρέσουν  είναι υπαρξιακά. Καταφέρνουν να μιλούν με ειλικρίνεια, με την απαραίτητη δόση υπερβολής φυσικά, για την αμφίρροπη εκείνη αίσθηση της εφηβείας και όχι μόνο, μια αίσθηση που πολλούς μας ακολουθεί σε ένα βαθμό και αργότερα. Η ανασφάλεια δεν είναι μόνο απέναντι στο αντίθετο φύλο, όπως πολύ επιφανειακά παρουσιάζουν τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα που βιαστικά αγκαλιάζονται από τα fandoms. Μιλάνε για τις φιλίες (The Perks of Being a Wallflower), τις σχέσεις με τους γονείς (Reconstructing Amelia), τη ζωή και το θάνατο (The fault in our Stars) και όχι μόνο.

Αφορμή γι’ αυτό το ποστ ήταν το μυθιστόρημα 13 Γιατί / 13 reasons why, του Jay Asher που διάβασα χθες. 

Η Κόλαση είναι οι Άλλοι

……είπε ο Σαρτρ και αυτό υποστηρίζει εμμέσως και η Χάνα, που αποφασίζει να αυτοκτονήσει για 13 λόγους. Ο κάθε ένας από αυτούς είναι ένας συμμαθητής της στους οποίους στέλνει 13 κασέτες αποκαλύπτοντας τι έχει κάνει ο κάθε ένας από αυτούς για να την οδηγήσει στην αυτοκτονία. Ο ένας μετά τον άλλο ακούνε με αγωνία τις κασέτες περιμένοντας να ακούσουν το όνομά τους και ακολουθούν το χάρτη της Χάνα για τη μικρή τους πόλη, ανακαλύπτοντας τα μικρά μικρά πραγματάκια που μαζεύτηκαν και έγιναν μια «χιονοστιβάδα» κάνοντας τη Χάνα να θέλει να δώσει τέλος στη ζωή της.

Αρκεί η σχολική απομόνωση για να οδηγήσει κάποιον στην αυτοκτονία; Η Χάνα ελάχιστα μιλάει για τους γονείς της, που έχουν απομακρυνθεί από το παιδί τους, γεμάτοι άγχος για την επιχείρησή τους που απειλείται από ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Έχει κάποια ενδιαφέροντα, όπως το διάβασμα και η ποίηση αλλά ούτε αυτά είναι αρκετά για να γεμίσουν το κενό που νιώθει ούτε για να της δώσουν την αποδοχή που χρειάζεται. Βέβαια η Χάνα θα έπρεπε να δεχθεί η ίδια πρώτα τον εαυτό της και μετά να ανησυχήσει για τη γνώμη των άλλων ή να βασίζει τη ζωή ή το θάνατό της στη βοήθειά τους. Η ανασφάλειά της δεν την αφήνει να συνειδητοποιήσει ότι πολύ σπάνια η βοήθεια έρχεται από «έξω» . Και απελπίζεται. Ένας φαύλος κύκλος: νιώθει μόνη, κλείνεται στον εαυτό της, δεν αφήνει κανέναν να τη δει όπως πραγματικά είναι, αυτό δηλαδή που κατά βάθος ήθελε:

Οι κασέτες της είναι ένα «κατηγορώ» για όλα τα μικρά πράγματα που επηρεάζουν την ψυχολογία ενός ανθρώπου και μαζεύονται σαν σκόνη που κάθεται πάνω στον πραγματικό εαυτό του.

Το βιβλίο θα γίνει και ταινία και μπορείτε να δείτε το  trailer εδώ. Διαβάζεται γρήγορα και με αγωνία και σε κάνει να σκεφτείς όλα τα μικρά πραγματάκια που μπορεί να επηρεάσουν ένα παιδί με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς.

Ή από την άλλη, την υπερβολική σημασία που μπορεί να δίνει κανείς σε μικροπράγματα αφήνοντάς τα να επηρεάσουν την ψυχολογία του.

I meet your eyes
you don’t even see me
You hardly respond
when I whisper
hello
Could be my soul mate
two kindred spirits
Maybe we’re not
I guess we’ll never
know

My own mother
you carried me in you
Now you see nothing
but what I wear
People ask you
how am I doing
You smile and nod
don’t let it end
there

Put me
underneath God’s sky and
know me
don’t just see me with your eyes
Take away
this mask of flesh and bone and
see me
for my soul

alone