Χειμώνας, κρύο, σπίτι, ζεστασιά, τσάι, ζεστό μεταξά με κανέλα, καναπές, κουβέρτα, βιβλίο, θρίλερ, Εδιμβούργο, Σουηδία.
Τα σκοτεινά βράδια του χειμώνα, όταν νυχτώνει νωρίς και το σπίτι σε πνίγει, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα καλό βιβλίο και ένα δυνατό ρόφημα ή ένα γενναίο ποτό για να σε ταξιδέψει. Ξεκίνησα το 2015 με τους Άγιους ή Αμαρτωλούς του Ίαν Ράνκιν, στο οποίο ο Ρέμπους έχει επιστρέψει στη δράση και συνεργάζεται με τη Siobhan και τον Μάλκολμ Φοξ σε ένα σκοτεινό και μυστηριώδες Εδιμβούργο. Απολαυστικοί οι διάλογοι μεταξύ Ρέμπους-Φοξ, ο Ρέμπους λίγο πιο «Άγιος» αλλά και λίγο πιο «Αμαρτωλός» από ό,τι περίμενα 🙂
Η συνέχεια έγινε με τον Εφιάλτη του Λαρς Κέπλερ, ή αλλιώς Το Συμβόλαιο του Παγκανίνι (απορώ γιατί άλλαξαν αυτό τον τέλειο τίτλο!) Μάλλον για να ταιριάζει σαν σειρά με τον Υπνωτιστή, το πρώτο βιβλίο του συγγραφικού διδύμου που υπογράφει με το ψευδώνυμο Λαρς Κέπλερ. Το βιβλίο έχει πολύ ωραία πλοκή, ίσως λίγο απλοϊκή γλώσσα σε κάποια σημεία (διαβάζω την αγγλική μετάφραση) και ο ντεντέκτιβ Joona Linna θα ήθελε πολύ να είναι η σουηδική εκδοχή του Τζον Ρέμπους ή ακόμα και του Χάρι Χόλε. Λιγότερο ζοφερό το κλίμα εδώ καθώς η δράση μοιράζεται ανάμεσα στο σουηδικό αρχιπέλαγο και την αστική ατμόσφαιρα αλλά εξίσου επικίνδυνο.
Αρκετά αστυνομικά όμως για τον πρώτο μήνα του χρόνου!!! Προτάσεις για το επόμενο βιβλίο;;;;;;;;;;;
Φιλιά!!
Φ. μου, τα αστυνομικά είναι ό,τι πρέπει και για να σε ξεκουράσουν, ώστε να συνεχίσεις με περισσότερη διάθεση και φόρα σε κάποιο άλλο βιβλίο.
Θα σου πρότεινα «Τ’ απομεινάρια μιας μέρας» που διαβάζω κι εγώ. Ιδανικό για την εποχή, ευκολοδιάβαστο και ιδιαίτερα τρυφερό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχεις απόλυτο δίκιο! Πολύ καλή η πρότασή σου, ωραίο το «Απομεινάρια μιας μέρας», το είχα διαβάσει πολύ παλιά, και πολύ ατμοσφαιρική και η ταινία αν την είχες δει, με φοβερές ερμηνείες…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ θα σου προτείνω «Η Δεσποινίς Σμίλα Διαβάζει το Χιόνι» του Πέτερ Χόε. Ένα δανέζικο αστυνομικό θρίλερ, ότι πρέπει για τις μέρες του χειμώνα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂 Ήταν το προηγούμενο που διάβασα !!!! Καλό αλλά με κούρασε λίγο η περιπέτεια της Σμίλα στο καράβι (πώς ήξερε τόσα πολλά μηχανολογικά;) και πώς ενώ ήταν μοναχική κλπ ξαφνικά γίνεται τόσο ατρόμητη πάει μόνη της σε εγκαταλελειμένα πλοία, πέφτει στο νερό του παγωμένου ωκεανού, παλεύει με κακούς, τραυματίζεται αλλά δεν πέφτει κλπ;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αλήθεια το έχεις διαβάσει? ^^ Χαχα, εγώ όχι ακόμη, με έχει ζαλίσει η μαμά μου να το διαβάσω επειδή έκλεισα εισιτήρια να πάω στη Δανία τον Απρίλιο κ το βιβλίο διαδραματίζεται εκεί 🙂 Δεν αξίζει λες ε?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!