Μέσα στα μπαρ που αυτοκτονούνε οι θαμώνες…

…μέσα στην πιο καλή μας μουσική

στους σκοτεινούς της νιότης μας χειμώνες

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Παντού θα με ζητάς και θα με ψάχνεις
μα εγώ θα κρύβομαι βουβός για πάντα εκεί,
εκεί μέσα στα μάτια σου που αστράφτει
μια απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική.

Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική για το αντίο στο Θάνο Ανεστόπουλο, έναν ποιητή στο τσίρκο της αγάπης. Κι αν έζησες Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός, εγώ θα είμαι δίπλα σου σαν πάντα, ένας άθλιος σκοπός, ένας γελοίος ρυθμός, γιατί τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου, είναι συνήθεια που έχω από μικρός, να αγαπάω ότι με σπρώχνει στο χαμό μου.

Και έτσι βυθίζομαι στην άβυσσο μ’ απόγνωση
αφού μακριά σου έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένος.
Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ’ την κόλαση
και εγώ έχω φτάσει εκεί και σε προσμένω.

Είμαι ένας άνθρωπος που γεύτηκε τη στάχτη σου… μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν, ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο. Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα… κάτι απ’ την κόλαση σου ανήκει της ζωής μου…

Κι όταν σβήνουν τα φώτα, μου σφίγγεις το χέρι
και μου λες ‘τι θα γίνω, αν χαθείς’;
Μην φοβάσαι μωρό μου, πάνω λάμπουν τ’ αστέρια
εδώ κάτω λάμπουμε εμείς

Μόνο που τώρα μείναμε μόνοι, σ’ αυτή την πόλη που δε νυχτώνει… και η αγάπη πάλι θα καλεί. Αλλά εγώ…

…θα πεθαίνω στο πλάι σου… 

RIP….

στη μνήμη του πιο αγαπημένου μου πρίγκιπα…

…του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου

που έζησε πένης και πλάνης, και έτσι πέθανε, μόνος, σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, όπου τον βρήκαν μέρες μετά το θάνατό του…

Οι εφημερίδες δεν έγραψαν αφιερώματα και κριτικές, μια μικρή αναφορά μόνο γράφτηκε σε κάποια από τις τελευταίες σελίδες με ένα ποίημά του χαρακτηριστικό:

Ονειρολογία – Λούσι Κίτινγκ

Η επιστήμη των ονείρων είναι μια συναρπαστική και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη ήπειρος.

Σύμφωνα με τον Φρόιντ τα όνειρα είναι κωδικοποιημένες επιθυμίες ή σύμβολα, για τον Γιουνγκ η γέφυρα για το ασυνείδητο. Άλλοι μελετητές τα θεωρούν μια νοητική διαδικασία ενώ άλλοι, όπως ο Χάρτμαν μια μορφή ψυχοθεραπείας. Όλες πάντως οι απόψεις

The soundtrack of translating

Τους τελευταίους μήνες μεταφράζω στα ελληνικά το 4ο βιβλίο της σειράς της Επιλογής, Η Διάδοχος, της Κίρα Κας.  Για όσους δεν ξέρουν αυτή τη σειρά, το βιβλίο διηγείται την ιστορία μιας πριγκίπισσας την οποία διεκδικούν 35 (!) υποψήφιοι για την καρδιά της και το θρόνο. Η ιστορία διαδραματίζεται κυρίως στο παλάτι όπου δίνονται διάφορα δείπνα προς τιμήν των υποψηφίων, πάρτι φυσικά αλλά και συμβαίνουν διάφορα απρόοπτα, με άξονα πάντα τη δυναμική Ήντλιν και την οικογένειά της. Η Αμέρικα που αγαπήσαμε στην Επιλογή, τις Επίλεκτες και την Εκλεκτή, στη Διάδοχο έχει γίνει μητέρα (surprise!) και πρωταγωνίστρια είναι η κόρη της, Ήντλιν.

Καθώς το σκηνικό είναι κυρίως εσωτερικό, έτσι και η μουσική που άκουγα κατά τη μετάφραση ήταν χαλαρή, slow και ατμοσφαιρική, για να δίνει το ρυθμό και στο κείμενο 🙂 Πολλές φορές μου αρέσει να συνδυάζω τη μουσική που ακούω με το ύφος του βιβλίου που μεταφράζω!

Έτσι στο soundtrack αυτής της μετάφρασης κυριάρχησαν μελαγχολικοί τόνοι που πήγαιναν με τη νεανική σύγχυση της πρωταγωνίστριας αλλά υπήρχαν και πολλά ξεσπάσματα όπως απαιτούσε ο χαρακτήρας της.

Έπρεπε να φανταστώ και την ατμόσφαιρα για αρκετά πάρτι και επίσημες εμφανίσεις οπότε λίγη παραπάνω σπιρτάδα ήταν απαραίτητη

Θα βρείτε και πολλά mixtapes αναγνωστών για το συγκεκριμένο βιβλίο όπως για παράδειγμα εδώ.

Αυτό το τραγούδι για παράδειγμα μου φάνηκε ότι θα ταίριαζε πολύ σε μια μεγάλη έκπληξη που γίνεται προς το τέλος του βιβλίου! Και υπάρχουν αρκετές θα έλεγα 🙂

Κι αυτό παρακάτω θα ταίριαζε πολύ όταν η Ήντλιν περιγράφει το πόσο θέλει να ευχαριστήσει τους γονείς της και να κάνει αυτό που της ζητάνε ή ακόμα και στη σκηνή που ορμάει στο υπνοδωμάτιο των γονιών της για να το βρει άδειο…

Όσο για τη σχέση Ήντλιν – Κάιλ, δεν μπορώ να πω τίποτα 😉

Is our secret safe tonight
And are we out of sight
Or will our world come tumbling down?
Will they find our hiding place
Is this our last embrace
Or will the walls start caving in?

(It could be wrong, could be wrong) But it should have been right
(It could be wrong, could be wrong) To let our hearts ignite
(It could be wrong, could be wrong) Are we digging a hole?
(It could be wrong, could be wrong) This is out of control

Στα ελληνικά η σειρά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

ENJOY!!!!

We are absolute beginners

 

όλοι μιλάνε για τον Bowie από χθες… δυστυχώς για τον πιο δυσάρεστο από όλους λόγο! Μόλις είχε κυκλοφορήσει νέο δίσκο, μόλις είχε γιορτάσει τα γενέθλιά του… Για όλους σήμαινε κάτι, για όλους σήμαινε πολλά. Ο καθένας μας τον έχει στην καρδιά του και  είναι από τις λίγες φορές που ένας καλλιτέχνης έχει τόση αγάπη από όλο τον κόσμο της μουσικής και όχι μόνο.

Ο απόλυτος πρίγκιπας, ο λεπτός λευκός δούκας, ο ήρωας και ο αντιήρωας. Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο.

Κι εμείς θα είμαστε πάντοτε absolute beginners, κολλημένοι στο Ground Control για να τον ακούσουμε τη μαγική φωνή του να μας μεταδίδει από το διάστημα, να βυθιζόμαστε σε μια rock n roll suicide καθώς ονειρευόμαστε να γίνουμε heroes just for a day… ή για όσο κρατάνε τα τραγούδια του… forever!

Αν φύγεις εκεί που η θάλασσα σμίγει με μουσικές και με φώτα
να θυμάσαι κάνει κρύο σ’ αυτό τον παράξενο κόσμο
δεν έχω τίποτε άλλο, μόνο δάκρυα
που παίζουν με το μουσκεμένο φως του δρόμου

• Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου, Αισθηματικό Τραγούδι

If our love song
Could fly over mountains
Could laugh at the ocean
Just like the films
There’s no reason
To feel all the hard times
To lay down the hard lines
It’s absolutely true

Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές…

Καθώς ζούμε έναν καινούριο πόλεμο, την τραγική μοίρα των προσφύγων και τον παραλογισμό της τρομοκρατίας, είναι παράξενο πόσο επίκαιρα μπορούν να ακούγονται πράγματα που έχουν γραφτεί πριν από τόσο καιρό. 

Όπως έχετε μάλλον καταλάβει και από την προηγούμενη ανάρτησή μου, αγαπώ το Γιώργο Σεφέρη. Η ποίησή του έχει τόσες διαστάσεις όσες και ο ανθρώπινος ψυχισμός και το ότι έγραψε σε μια εποχή που βασανιζόταν από τη μάστιγα του πολέμου, εθνικού και εμφυλίου, κάνει τα γραπτά του ανησυχητικα επίκαιρα ακόμα και σήμερα. Μπορεί ο άνθρωπος Σεφέρης να διχαζόταν ανάμεσα στους «δυο αφεντάδες» της ζωής του, τη διπλωματική του καριέρα και την βαθιά ποιητική του φύση, το έργο του όμως πατάει γερά στην ποιητική παράδοση του τόπου μας αλλά και στα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του, τα οποία αφουγκράστηκε, αφομοίωσε και ζύμωσε στα ποιήματά του όσο λίγοι.

Τα ποιήματά του μιλάνε για συναισθήματα:

Αγγίζουν την πολιτική, χωρίς να είναι στρατευμένα (κάτι για το οποίο τον κατηγόρησαν πολλοί)…

Την αδικία της ζωής και του πολέμου:

το ότι ξεχνάμε να είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι…

Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,

άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν·

σαν έρθει ο θέρος προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι·

σαν έρθει ο θέροςάλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό

άλλοι μπερδεύουνται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.

Αλλά τα ξόρκια τ’ αγαθά τις ρητορείες,

σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τί θα τα κάνεις;

αλλά και για πιο προσωπικά ή ιδιωτικα θέματα:

Ο Σεφέρης ήταν και σαν νέος μελαγχολικός και θλιμμένος και ακόμα και τα ποιήματα που μιλάνε γι’ αγάπη ή έρωτα έχουν πάντα μια έμφυτη θλίψη, ένα προαίσθημα τέλους.

Κι όμως ο ίδιος αγάπησε με πάθος τη γυναίκα του, Μαρώ, παρόλο που εκείνη ήταν ήδη παντρεμένη και δε δίστασε να την διεκδικήσει!

 

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για τη ζωή και το έργο του, μπορείτε να αναζητήσετε και αυτά:

Ο αδελφός μου, Γιώργος Σεφέρης, της Ιωάννας Τσάτσου-Σεφεριάδη  (βαθιά προσωπικό και ίσως όχι αντικειμενικό αλλά το καλύτερο κατά τη γνώμη μου για να μυηθείτε στον περίπλοκο ψυχισμό του ανθρώπου και του ποιητή Σεφέρη).

Περιμένοντας τον Άγγελο (εκτεταμένο βιβλίο-εγκυκλοπαίδεια με πολλά στοιχεία από έναν από τους πιο έγκριτους μελετητές του Σεφέρη).

Μάριο Βίτι, Φθορά και Λόγος στην ποίηση του Γ. Σεφέρη (ένα από τα πιο εμπεριστατωμένα αλλά ταυτόχρονα ευανάγνωστα έργα για την ποίηση του Σεφέρη από έναν αφοσιωμένο μελετητή).

Ξέρατε ότι ο Σεφέρης εκτός από τα Ποίηματα έχει γράψει και πολλά πεζά (το μυθιστόρημα Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη, Δοκίμια (Δοκιμές Α’, Β’, Γ’), κρατούσε ανελλιπώς ημερολόγιο (Μέρες, Πολιτικό Ημερολόγιο), Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά, ενώ έχει δοκιμάσει και τις δυνάμεις του στα Χαϊκού και τα μικρά σκωπτικά ποιήματα, τα Εντεψίζικα!

 

Three loves Thursday

Today I am all about inspirational quotes from books and authors and I wanted to share 3 of them with you:

Relationships

Career

Bad mood

Do you identify with any of those?

August favorites – summer rain

15th of August – the Highlight of summer – at least in Greece. The countdown for autumn has begun but we do not want to admit it. So I could only smile at the sight of yesterday’s summer rain, deeply inhale the smell of fresh ground and wet trees and dream of autumn afternoons with coffee, a book and a hug.

 

Savatage Summer’s Rain 

 

Wordless Wednesday

My mood today:

If you can dream it you can do it!

 

If you can dream it you can do it

If you drink your coffee black let me be your coffee cup

Με αφορμή το tag της Ελένης από το Over the Place και επειδή αγαπώ και τον καφέ και τα βιβλία απαντώ με μεγάλη χαρά στο παρακάτω ερωτηματολόγιο που παραλληλίζει αυτά τα δύο 🙂

Black coffee: Ονόμασε μία σειρά που δυσκολεύεσαι ν’αρχίσεις, ενώ έχει σκληροπυρηνικούς οπαδούς.

Τη σειρά Red Rising γιατί δεν μπορώ άλλο dystopian fantasy αυτή την περίοδο!!!

Peppermint mocha: Ονόμασε ένα βιβλίο που γίνεται πιο δημοφιλές κατά τη διάρκεια του χειμώνα ή μιας εορταστική εποχής του χρόνου.

Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς και ο αγαπημένος μου Καρυοθραύστης του Ε.Τ.Α. Χόφμανν

Hot chocolate: Ποιό είναι το αγαπημένο σου παιδικό βιβλίο;

Επειδή και δυσκολεύομαι πολύ να ξεχωρίσω θα πω 3: Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας, του Χρήστου Μπουλώτη, η Λουίζα και Λότη του Έριχ Κέστνερ και Ο θησαυρός της Βαγίας της Ζωρζ Σαρή.

Double shot of espresso: Ποιό βιβλίο σε έκανε να μην σηκωθείς από την καρέκλα σου από την αρχή μέχρι το τέλος;

Οι ασφόδελοι του Άδη, του Μιχάλη Κουφού (υπό έκδοση) ήταν ένα βιβλίο που διάβασα σε χειρόγραφο και πήγαινα σαν τζάνκι  στο συγγραφέα να του ζητήσω να περάσει κι άλλα κεφάλαια στο φλασάκι για να έχω να διαβάσω. Πραγματική αναγνωστική απόλαυση για τους λάτρεις της επικής φαντασίας!

Starbucks: Ποιό βιβλίο βλέπεις παντού;

Σκηνές από το βίο του Ματίας Αλμοσίνο του Ισίδωρου Ζουργού. Και είναι ένας λόγος που με κάνει να διστάζω να το ξεκινήσω!!!

That hipster coffee shop: Δώσε φωνή σ‘ένα βιβλίο από κάποιον ανεξάρτητο συγγραφέα.

Μπορεί να μην είναι ανεξάρτητος αλλά για τα ελληνικά δεδομένα δεν είναι τόσο γνωστός και το βιβλίο (τα βιβλία) του είναι πραγματικά υπέροχα και τα συνιστώ ανεπιφύλακτα: χαρακτήρες με βάθος και προσωπικόητα, συγκίνηση, πάθος για τη μουσική, για τη ζωή, αγώνας, φιλία, έρωτας νίκες και ήττες. Η λέσχη των νέων πιανιστών του Κέτιλ Μπγιόρνστεντ (κάπως έτσι υποθέτω μια και τα νορβηγικά μου … δε με βοηθούν )

The perfect blend: Ονόμασε ένα βιβλίο ή μια σειρά, που αν και «είχε γλυκόπικρη γεύση», σε άφησε ικανοποιημένο.

Η τριλογία του Θαφόν Η Σκιά του Ανέμου, Το Παιχνίδι του Αγγέλου, Ο Αιχμάλωτος του Ουρανού. Ο Θαφόν χτίζει ένα υπέροχο σύμπαν στη Βαρκελώνη του παρελθόντος απλώς οι ιστορίες του δεν είναι πάντα πιστευτές και οι χαρακτήρες κάποιες φορές γίνονται επίπεδοι αλλά σε γενικές γραμμές είναι μια πολύ ωραία σειρά που θα τη σύστηνα σε όσους θέλουν να χαθούν σε έναν ατμοσφαιρικό, μυστηριώδη κόσμο. 

Ευχαριστώ πολύ την Ελένη και διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον τις απαντήσεις όλων όσων ανταποκρίθηκαν στο tag Over the Place, Cocooning Cat, Cherrybookreviews,  Life is art, Garden of stories, και συγχωρήστε με αν κάποιο ξεχνάω!!! Θα κάνω με τη σειρά μου tag την Έμμα από το My world!